پس از انتشار قسمتهای اول و دوم مجموعه مقالات «آشنایی با شبکههای کامپیوتری»، این مجموعه با وقفهای بسیار طولانی روبرو شد. ضمن عذرخواهی صمیـمانه از تمامی کـاربران گـرامی، به اطلاع می رسانیم این مجموعه از این پس روزهای چهارشنبه منتشر خواهد شد. در قسمت نخست از این سری به شبکههای باسیم پرداختیم و پس از آن در قسمت دوم با شبکههای بیسیم آشنا شدیم. در ادامه با سومین قسمت از این سری همراه ما باشید.
توضیح: بخشی از مفاهیم بیان شده در این مقاله ممکن است برای کابران حرفهای ساده و ابتدایی به نظر برسد. اما لطفاً سایر کاربران را مدنظر داشته باشید.
وقتی صحبت از شبکههای بیسیم باشد، سؤالات زیادی در ذهن کاربران ایجاد میشود. در این قسمت به توصیههایی برای راهاندازی یک شبکه وایفای کارآمد و بهینه خواهیم پرداخت.
توضیح: برای درک بهتر مباحث مطرح شده، مرور قسمتهای پیشین مفید خواهد بود.
ضعیف بودن سیگنالهای شبکه وایفای نسبت به همسایگانمان واقعاً مسأله عذابآوری است! ما طرفدار رقابت در این زمینه نیستم ولی باید قبول کرد که در این مواقع واقعاً به شبکههای اطرافمان غبطه میخوریم. قوی بودن بیش از حد و افزایش برد شبکه تا بیرون از ساختمان نیز کار عاقلانهای نیست. چون در این شرایط دیگران را برای نفوذ به شبکه وسوسه میکنیم. بهتر است شبکهای داشته باشیم که تنها بر روی نیازهای ما متمرکز شده باشد.
به کمک چند ترفند ساده می توان کارایی شبکه وایفای را به بالاترین حد ممکن رساند. البته با توجه به معماری ساختمان، شاید نیازمند تجهیزات جانبی نیز باشیم. در مرحله اول با مواردی شروع میکنیم که نیازی به صرف هزینه مالی ندارند.
۱- قرارگیری تجهیزات
موقعیت
یک روتر وایرلس (که از این پس آن را به اختصار روتر می نامیم)، سیگنالهای وایفای را در همه جهتها ارسال یا به اصطلاح بردکست (Broadcast) میکند. در این حالت پوشش سیگنالها شبیه به کُره هستند و روتر در مرکز آن قرار گرفته است. خارج از این کره، کاربر، سیگنالی دریافت نمیکند. اما این حجم فرضی، کاملاً شبیه به کره نیست. یکی از دلایل آن هم این است سیگنالها بیشتر افقی حرکت میکنند تا عمودی. یعنی همانند سیگنالهای رادیویی، از دستگاه بردکستکننده به صورت افقی و رو به پایین گسترش می یابند. با توجه به همین ویژگی، میتوان نتیجه گرفت که بهترین موقعیت برای قرارگیری روتر یا اکسسپوینت در مرکز ساختمان است. برای بهرهگیری مناسب از موقعیت قرارگیری دستگاه، از پریز تلفنی در حوالی مرکز ساختمان و ترجیحاً نزدیک به سقف استفاده کنید. در ادامه مودم را به پریز و سپس روتر را به مودم متصل کنید. اگر لازم است از یک کارشناس برای این کار استفاده کنید تا خطری سلامتی شما یا دستگاه های شما تهدید نکند. از آنجا که جابهجا کردن پریز تلفن غیرممکن است باید یک کابل شبکه بلند برای اتصال مودم به روتر در اختیار داشته باشید. مودم را در نزدیکی پریز تلفن و روتر/ اکسسپوینت را در مرکز ساختمان قرار دهید.
پوشش سیگنال
بهترین عملکرد سیگنالهای وایرلس در محیطهای باز است. به خاطر اینکه فراهم کردن محیطهایی تا این حد باز در ساختمان غیرممکن است، میتوانید وضعیت روتر را به گونهای تنظیم کنید که از کیفیت و قدرت سیگنالهای آن در جهتهایی خاص اطمینان حاصل کنید. این نکته به این معناست که شما نباید روتر را مثلاً در کمد لباسها (!!) یا بین تلویزیون و دیوار قرار دهید. بهترین مکان برای قرارگیری دستگاه، جایی در میانههای فاصله سقف تا کف است. اما انجام اینکار سخت است. در نتیجه بهترین جایگزین، قرار دادن آن بر روی وسایلی مانند میز یا نصبکردن آن بر روی دیوار است. به طور کلی هر شئ فیزیکی از قبیل دیوار، ظرفهای بلورین یا غیره با شدت و ضعفهای متفاوت سیگنالها را ضعیف می کنند.
قراردادن روتر/اکسسپوینت در گوشه های ساختمان برد سیگنالها را کاهش می دهد.